برای بیمارانی که بیشتر وقت خود را در رختخواب می گذرانند، به خصوص اگر چالش های حرکتی مانع از جابجایی منظم آن ها می شود، ویژگی های موقعیت تخت بیمارستانی خوب می تواند تا حد زیادی بر راحتی و کیفیت خواب تأثیر بگذارد.
تعداد بخشu200cها، گزینهu200cهای موقعیت و قابلیت تنظیم ارتفاع همگی به تجربه کاربر کمک میu200cکنند.
در اینجا محبوب ترین گزینه های موقعیت یابی آورده شده است:
ترندلنبورگ: بیمار به پشت خوابیده و سرش به زیر پا افتاده است.
این وضعیت در یک محیط بالینی برای معکوس کردن افت فشار خون، درمان برون ده قلبی پایین، قرار دادن کاتترهای IV مرکزی، افزایش زهکشی وضعیتی، کاهش تورم پا، و کمک به بالا بردن بیماران سنگین در رختخواب استفاده می شود.
همچنین امکان دسترسی بهتر برای قرار دادن کاتترهای وریدی را فراهم می کند.
ترندلنبورگ معکوس: بیمار به پشت خوابیده است در حالی که سر بالای قلب و پاها قرار دارد.
در جراحی های سر و گردن برای کاهش از دست دادن خون استفاده می شود و همچنین می تواند برای کمک به کاهش فشار خون استفاده شود.
صندلی راحتی: تخت بیمارستانی که می تواند بیمار را با سرعت کنترل شده و با حداقل حرکت بیمار از حالت صاف به حالت نشسته حرکت دهد، به تسکین ریه ها و پشتیبانی از گردش خون کمک می کند.
در وضعیت صندلی که نیاز به تخت 4 کاره دارد، از بخش هایی استفاده می شود که پشت، پایین، بازوها و پاهای بیمار را پشتیبانی می کند.
پوزیشن فاولر: وضعیتی استاندارد که در آن بیمار در حالت نیمه عمودی با زاویه ای بین 30 تا 90 درجه، با پاهای خم یا صاف قرار می گیرد.
این کمک می کند تا قفسه سینه با بالا آمدن بالای تخت افزایش یابد و اغلب برای تقویت تنفس و اکسیژن رسانی استفاده می شود.
